55 kelimelik öykü mimi

55 plakalı şehrinde büyüdü. Mutlu bir çocuklukta şehre, hakim olmaktı bildiği. Şehirdeki tüm sesleri duyardı. Herkesi tanır ve güvenirdi. Herşeyden haberdar, güven duygusuyla birleştirdi sevgilerini.
Tanıdığı diğer şehir 16 plakalı daha büyük ve kalabalıktı. Korkusuzluğunu farketti ve kendine güveni devam ediyorken,
34 plakalı metropolde bulduğu, kaybettiklerinden azdı. Güvenini yitirdi önce, hakimiyetini kaybetti bazen. Sürgün dünya da.

Hatırla Ülkem

İlk defa lafı dolandırmadan, üstelik hiç sevmediğim politik bir konuda

Kalbim den söylediklerimle yazmak istiyorum;

Ülkenin refah düzeyi dedikleri, kişi başına düşen milli gelir istatistiği artarken
bazılarına göre bir çok şeye sahip olsam da, hergün daha çok fakirleşiyorum.
Vergilere, alışverişe, zor dayananlardanım.
Yaşanılacağı daha 2 ay evvel söylenen ekonomik krizi, uzun süredir yaşıyorum yani.

Yeni Sosyal Güvence saçmalıklarıyla bir çok ülke de ortaya çıkanlardan dolayı, içimdeki öfke büyüyor ve öfkemden korkuyorum.
Geleceğimden daha çok korkar oldum.

Evlenmek ne kelime!
bir de 3 çocuk diyen zihniyete anlam veremiyorum.
Geleceğimizi satmak gibi geliyor. Çocukları satamam!


Yasa tasarısına tepkiler üzerine, açıklama getirilen konuşmalar yaptılar. Bugün kazanılmış haklarımız kalacakmış bunu yanlış aktarıldığını söylüyorlar.
"Çok korkmuştum vallahi. Allah ım çok mes u dum. Demek ki bizi az etkileyecek"

Kendimizin zararını en aza indirgeyip, kötünün iyisine razı olmakla, çıkış yolu bulmuş olanlar
Aslında bu uyumu göstererek, o üç çocuğun katili oluyorsunuz.

Televizyona çıkarak yapılan başka bir açıklama da,
Nüfusumuzun düşmemesi için söylenen bu söze, yorum yapılıyor.
Sözde yurttaşlık, bu söylenilen ve buna da vatan sevgisi denmesinden irkiliyorum.
Çok çocukla daha da fakirleşen ailelerin, sağlıksız beyinlerle yetişen çocuklarıyla, büyük nüfus sahibi olacağız.


Bu günde böyle davranmam buyur edilmez belki.
Kahraman değilim öyle ya! Bir tek kahramanlar sonunu düşünmez!
ama geçmişi de unutamam. hatırla ülkem..

Türbana verdiğiniz önemi anlamak kolay geliyor, inanca her zaman saygı duydum.
Fakat aynı önemi, farklı inançlar da sağırlaştığınız için görmüyorum.
Kapatılmanız, hatta kafanızı kapatmanız umrumda değil, politikalarınız daki sahtecilik de.

Şimdi yeni seçimle % 90 da alsanız oyunuzu, bu doğru olduğunuzu göstermez ve yanlışlarınızı düzeltmez.

Bu düzen de varlığınızdan mutlu değilim.

Aile Hatıraları

Aile bağları güçlü biri olsam da beni şaşırtan bir şeyi farkettim


Hatıralarımı..!


15 yaşına kadar ki hatıralarınızı düşündüğünüz de, çok net canlanır mı?


Kardeşimle de, ablamla da konuştuk. Neler canlandırılabilir şekilde hatırlanıyor diye!
Meğer hepimizin de durumu birbirine benziyormuş.



Hatırladıklarımız;


* Evde sobayı yakmak için tiner kullandığım gün çıkardığım küçük yangını, korku ve vicdan azabımı.


* Kardeşlerime Matematik dersi verdiğim zamanı.

* Benim, evin hemen girişindeki divanda, tek uyumamı.

* Aykırı komşu kızı Arzu nun; dansı, gülmesi ve rahatlığı


* Kardeşimin askere yolculandığı gün

* Annemin dayak stilini :)

* Babamın biz çocukların elinden tutup; otobüs mü?, fıstık mı? seçimimizden sonra fıstıklar elimizde yolda yürüyerek (45 dakika) tanıdıkların ziyaretleri

* Komşularımızdan, "muhakkak daha çok vardı" bize kalanlarsa bayramda mendil veren teyze adını hiç merak etmedik. Kızları sorunlu ailelerin kızları, hatta isimlerini.. Birçok aileyi hatırlamıyoruz ama
Tekerlekli sandalyesinde tanıdığımız Vecihi gibi,

Futbol oynarken ölen Doğan'ı
Kuşların kafasını koparabilen Faruk ve çetesini

Evimizin yanında ki atölye de, saz yapımıyla uğraşan Mesut amcayı ve onun, kıymayla beslediği akıllı kargası Dursune'ye sevgisini.

görüntüsünü yada bize verdiği hissi unutamadığımız bir kaç örneğimiz hepimizde aynı ve hala zihnimizde canlı.
..
.


Ailemizin tümünün aynı sofrada oturduğunu hatırlayamıyoruz, aslında canlandıramıyoruz .
Evde hergün yemek yendiği halde, yada hepimizin başka zamanlarını konuşamıyoruz ..

Aklımızda kalanlar tabii ki yaşanılanlardan ibaret, anlatırken görüntüsünü unutmadıklarımızın etkisi ve bunun tüm kardeşlerimde aynı olması işte önemli olan bu..

Sağlıklı insanı korumak için, oluşacak hatıraların önemini bir kez daha anladım. Bir kez daha anlatmak istedim.

Bu teknolojik hızla herşeyi daha çabuk unuturken, aklınızda kalanlar ne?
Yarın çocukların aklında neler kalacak?