Pazar, Ekim 25, 2009

HAYAT YAPAYALNIZ BİR HIÇKIRIKTIR


Hayat hep kendini tekrarlayan yapayalnız bir hıçkırıktır

herkesin yüreği kendine yanılsama ve filler mezarlığıdır

söz çoğu zaman çentik atar kanatır yürekleri

ve zamanla yüzler sözlerin mezar taşları olur

işte bu, çokça ölümdür ama ölümlerden hayat bulmak gerektir

gerçek olan dolanan dildir, sarhoşluk değil

bazen de gerçek olan sarhoşluktur, dolanan dil değil

günler çok uzadı ömürlerse çok kısa

öpüşerek buluşmalar, öpüşerek ayrılmalar nedense çok sıkıcı

artık insanlar kendilerini kanatarak arasın ve bulsun

çünkü artık eller, yüzler, gözler, yürekler gibi mevsimler de bitiyor

çünkü artık parça parça ve yavaş yavaş insan bitiyor

insan o gizli ve kirli yanlarını ortaya çıkartsın ve kanatsın artık

kanayan yüzlerde yanılsama değil, gerçek insan vardır çünkü

oysa üstümüze yapışan hiçbir şey kendimizin değil

aslında hiçbir insan kendisi değil, hiçkimse gerçek insan değil

artık insanlar birbirlerinin gözlerinin içine ne kadar baksalar da

gerçeği ve içtenliği göremezler

ama yine de herkes duymak istediği şarkıyı dinler kendini aldatarak

çünkü her sahte buluş gerçek bir yitiriştir, zamanla anlaşılır

Kordon'da sefa yaşayanlar her gece veremdir aslında

alkolle büyütülen yalan ve yanlışları, en büyük mutsuzluklarıdır aslında

her gece yaşanan yavşaklık, ertesi güne aktarılan büyük doyumsuzluklarıdır aslında

ne yazık ki herkes herkese küllerini bağışlayabiliyor artık

herkes herkese iğreti bir emanet artık

herkes herkese yakınlaştıkça uzaklaşıyor artık

kimse kimseyi aradığı yerde bulamaz artık

herkes birşeylerini birilerinde unutur ya da yitirir artık

herkes birilerine sarılırken korkuyor artık

her söz inceliksizlik, her dokunuş içtensizliktir artık

herkesin çığlığı korkunç bir yalnızlık artık

kimsenin sesi kimsenin sesine değmiyor artık

bu yüzden oturup alkol akşamlarında gizli gizli ağlıyorlar

herkesin her konuda bilge olduğu bir zamanda hiçkimse mutlu değildir aslında

soytarı bilgelik hiçbir zaman mutluluk getirmez çünkü

artık herkes gizlice bir iç kanama yaşar usulca

gözler artık sadece göz, diller sadece dil, eller sadece eldir artık

her şey sentetik, her şey plastik, her şey metaliktir artık

işte bu yüzden mutsuz ve yalnızdır insan

işte bu yüzden bitmiştir...

bitmiştir insan.

7 yorum:

Adsız dedi ki...

Durum kafa gözü ile değil, yürek gözü ile gayet güzel anlatılmış. Duyarlılık ve insaniyete özlem her yerden kanamaya başladı gerçekten.. Sözcükler, çay kaşığı ile büyük bir tüneli kazıp kendini "öz insanı" ışığa kavuşturmak üzere... Vakitler yaklaşıyor... Herkes paylaşsın...

ali zafer sapci dedi ki...

Paylaşım için teşekkürler.

:)Can dedi ki...

adsız: yorumla fikrinizi, paylaştığınız için bende teşekkür ederim

alizafersapci: az önce sizinle tanıştım. sayfanız ve şiirleriniz güzeldi. bende teşekkür ederim..

Leander dedi ki...

çok güzel bir yazı, gerçekten beğendim...

:)Can dedi ki...

LeaNDer: Alıntı yaptım kimin yazdığını bilemediğimden ismi yazamadım altına da.. Sizin yazdıklarınızda güzeldi zevkle okudum..

Leander dedi ki...

Anladım.. O zaman paylaşım güzeldi diyelim :) Ben de cok tesekkür ederim...

alaturka dedi ki...

blogunuz güzel olmuş..bu paylaşımda güzel olmuş..:)