Perşembe, Ocak 19, 2006

buluşma



çağırdım kendimi

ve geldi .. iyiki geldi nicedir unuttuğum sesim oldu yeniden..

umutsuzluğu ve direnci çarpıştırdı..

iyiki oldu ve sadece sevdim yeniden yaşananları,

kattım kendime bir kez daha kendimi..

bundan haberi bile olmasa da..

3 yorum:

Anemon dedi ki...

bazen küçücük şeyler insanı nasıl da titretip kendine getiriyor, o bilmediği adreslerde kaybettiği kendini buluveriyor tekrar...

Adsız dedi ki...

çağrıların en sahicisi bu olsa gerek.

:)Can dedi ki...

çok açık yazamamama rağmen
hiç unutmuyorum o günü; en sahiciydi, en gereken andı ve sonucuyla kendime getirendi.