Pazar, Ekim 15, 2006

Hoşçakal canımın içi



Hoşçakal canımın içi, hoşçakal.

Vakit tamam seni terk ediyorum
Bu incecik bir veda havasıdır
Parmak uçlarına değen sıcaklığı
İncinen bir hayatın yarasıdır.

4 yorum:

Adsız dedi ki...

hayat her zaman cömert davranmıyor
insan mucizeleri kendi yaratıyor..
duyguları konuşmayan kalpten bakamayanın olması gereken yer senin yanın olmayacaktır
ve mutlaka hayat sana armağanını sunacaktır.

:)Can dedi ki...

zianonymous vazgeçtim ben kendimden kaybettiğim ne varsa onu aramaktan..
kimseye kırgın, dargın değilim.. geçmişte ne olduysa güzel hatıraları aklımda, kötüleri unutarak yaşamak tercihim.. yapabilirsem ? :DCan

Adsız dedi ki...

Blogumu ziyaretiniz için teşekkür ederim. Adresinizi bağlantılara ekledim. Daha sık ziyaret etmeyi umuyorum.

Ramazan Bayraımınızı tebrike der, sevdiklerinizle huzrlu bir bayram geçirmneizi dilerim.

Adsız dedi ki...

x